Iedere maand schrijft een gemeentelid een overweging en deelt deze met ons. Deze maand heeft Else een stukje geschreven. Lees je mee?
Wat past bij jou?
Met een kleine groep lezen we trouw de Psalmen. Op een avond lezen we Psalm 57, een psalm van David, toen hij voor Saul was gevlucht in een spelonk. In deze psalm hoor je een schreeuw om hulp. Tegelijkertijd klinkt er ook vertrouwen in door. De dichter looft zelfs God: ‘U, Heer, zal ik loven onder de volken, over U zingen voor alle naties.’
Deze woorden prikkelen me en vragen hoe ik zelf God loof onder de volken. Ik zie David al dansend en springend voor me, als hij in andere tijden voor de ark uitgaat. Hij danst zelfs zo uitbundig dat mensen er schande van spreken. Zó God onder de volkeren loven en over Hem zingen? Ik dacht het niet.
Er volgt een stilte om de psalm te overdenken.
Tot mijn verrassing hoor ik een andere psalm in mijzelf zingen:
‘De Heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water…‘
Na een tijdje concludeer ik aarzelend: ‘Deze woorden passen bij me, ik heb mogen ervaren dat ze kloppen. Ze helpen me op verhaal en om zo op mijn eigen wijze God te loven en te eren. Gelukkig maar, dan hoef ik niet te dansen en te springen! Nu maar hopen dat deze psalm mij te binnen schiet, als iemand mij vraagt naar mijn geloof in God/Christus.
Wat helpt jou om de Heer te kunnen loven onder de volken?